Topografie en wonderen

Hier is ie weer!!!

Dat was lang geleden, maar het kwam er maar niet van. Nu speciaal tijd voor vrij gemaakt want er is veel te vertellen.

Ten eerste de groeten van iedereen hier. Speciaal voor Jopie en Elkana de groetjes van oom Willy en tante Ilona.

Vrijdag uitgenodigd door dominee Latue omdat zij iets wilden doen ten ere van 'Boe Onkie' 50 jaar. Het hele dorp had speciaal eten klaargemaakt en na een korte kerkdienst ging ik ff aan de papeda (asem pedis). Sommigen bleven nog ziek op Natsepa, maar ik heb voor hun een bordje geslurpt. Kon niet alles eten hoor want het was een tafel van zo'n 60 meter. Na het eten ging Antwannet nog met de kinderen jospannen.

Zaterdag het feestje van Nyonkie. Dat begon rond 16.00 uur maar toen waren er nog niet zoveel gasten die uitgenodigd waren. Er waren wel veel mensen maar die kwamen speciaal naar een dansoptreden kijken. Voor 'Boe Onkie' ging een dansgroep optreden. Menare, Tjakalele en nog een speciale visvanguitvoering. Zuster Moens kwam met een delegatie en 1tje verkleed als Abraham. Begin van de avond nog steeds rustig en de 'band' (1 toetsenist met 4x zang) was alvast begonnen. Zang was wel goed. June op verzoek van Roos ook gekomen om een paar liedjes te zingen en die zong maar gelijk de hele avond mee. Na 10en begon het vol te lopen, een ieder die is uitgenodigd neemt gewoon een paar mensen mee (andjing air) en het ging tot een uurtje of 3 door. Grootst gedeelte van repetoire van Onggo & friends gehoord. Jospan?? nee, 1 of andere raar rondje lopen en de voetjes schuiven en als er 1tje telt bij 3 een rondje draaien om je as. Sloeg echt nergens op.
O ja, Hoss kan niet dansen.

Wat nog meer? (Iedereen is weer redelijk beter)
Toisapu en Hutumuri bezocht. Nyonkie moest een brief afgeven ivm de bikin panas Bongso, gelijk familie van oma bezocht. Hutumuri dorp van de ananas.

Waai bezocht omdat Diana een brief af te geven had en we gingen bij oma Kika Sitanala langs om de weg te vragen. Zij ziet er nog steeds hetzelfde uit (zeer sterke vrouw) en ze hield de boel in de gaten want ze waren haar huis aan het bouwen. Je kon nog wel de resten zien dat Waai echt van de kaart was geveegd tijdens de oorlog. Na het afgeven van de brief even bij de Morea langsgegaan en die waren er gelukkig nog wel, zodat ik dat met eigen ogen kon zien. Na Waai zijn we in Suli geweest om er toch ff te koekeloeren.
Lizzy moest Rumah tua laten zien, want zij had daar 32 jaar geleden nog geslapen en de rest op Natsepa en niet op de kampong. langs het kerkhof geweest en sommigen hebben ff 'een duik' in de Lorihua genomen.

Op naar Tulehu (waren er al doorheen gereden) om vandaar de boot te pakken naar Saparua, ook daar moesten brieven worden afgegeven ivm panas bongso bij Siri Sore (Christen en Islam). Islam gedeelte zag er slecht uit na de oorlog, niet te geloven dat de Christenkant zo eigen familieleden had bevochten.
Aangemeerd in Tuhaha, bij een familie Pattinasarany langsgegaan omdat Simon een brief/foto had afgeven met alleen een naam van zijn anak serani, dus moesten we de weg vragen.
Tuhaha, Mau, Iha (Islamplaats wat echt van de kaart is weggeveegd en daar komt ook niets meer terug) naar Nolloth. Ff een bliksembezoek bij kennissen, dacht het niet bliksembezoek omdat er eerst gegeten moet worden. Terugrijden om naar fort Bentinck te gaan, slecht onderhouden maar het staat er nog. Vanaf de muur Haria en Paperu te zien. Op naar Paperu want ik wilde langs het huis van de fam. Lawalata. Dagelijks bij Minggus en Lena thuis, dus ook een keer op de Molukken een kijkje nemen natuurlijk. Het staat tegenover de kerk, dus als jullie weer gaan, is het moelijk te laat komen. Kennis gemaakt met het jongste broertje van oom Ois.

Op naar Booi want daar zitten kennissen van Nyonkie en Antwannet. De familie Taberima, oom Jacob (Joop) uit Culemborg, is voorgoed teruggegaan. Heel mooi huisje omgeven door zeven andere huizen van andere Taberimafamilieleden. Midden tussen de mangabomen, en verser kan je bijna niet krijgen. Net uit de boom geplukt of gevallen en een minuut later al op een bord voor je of als juice in een glas. Daar blijven slapen en de volgende dag een rondje door Booi. Wat een trappen!!!! Liza, oude huis van je ouweheer gezien.
Vanaf het strand nog een blik kunnen werpen op Ouw en Ulath, jammer dat ik daar niet ben geweest.
Des middags naar Tuhaha om weer met de boot naar Ambon te gaan, alleen vaart die niet omdat er geen benzine te krijgen was of zo. Wat nu? Dan maar naar Haria, de grootste dorp van de Molukken, om met de speedboot te gaan. Ff onderhandelen over het geld en up we go. Stuiteren die boot, vooral op open zee. Onderweg nog wel Oma gezien en voor Jogibear Wasu gegroet. Kotsmisselijk aangekomen op het strand van Natsepa maar toch gelijk aan de rudjak.
Dat was ff in sneltreinvaart de afgelopen dagen. Vanochtend naar Soja-Atas geweest om naar, dat dacht ik, een tifamaker te gaan, maar we gingen naar boven, weer heeeeeeeel veeeeeel trappen gelopen om naar 1 of ander bron te kijken die afgesloten was. Op de weg terug naar Soja, nu wel naar die tifamaker, maar de oude man had ze alleen in voorraad en was er niet mee bezig. Er zijn wel tifa's ingeslagen (8 stuks gekocht), dus er wordt binnenkort een concert gegeven door de fam. Manuputty. Nee, ik niet want ik heb geen zin om te sjouwen en ik ben gitarist. Ja, gelukkig heb ik op dag 2 al een gitaar kunnen regelen, dus ik piel nog elke dag op dat vals verrot ding. Ik zou er geen kwartje voor geven en eigenlijk zou ik dat wel moeten doen want mijn geld is niet op te krijgen. Ik heb 11,5 miljoen (1000 euro) en alles kost maar een beetje. Rudjak bijv. 50 cent, drinken varierend van 20 tot 40 cent. Volgens mij is mijn grootste uitgave tot nu toe een trolley (koffer) van omgerekend 15 euro. Nog een week te gaan en dan maar in Bali het geld opmaken of zo. 's Middags eerst op Natsepa geluncht en daar zat een hele delegatie Harmusial/Waas uit Hutumuri en ze hebben veel ananas meegenomen.

Wat anders:
Wat me wel opvalt buiten de verbrande gebouwen die er nog staan, is dat overal de kerstgedachte nog duidelijk aanwezig is. Of kerstbomen met verlichting staan er nog of muren zijn beschilderd met kerstgroeten. Zoals in Waai 'nergens beter kerst dan thuis' en heel veel Jezusfiguren geschilderd, veel merry x-mas. Mijn gedachte is dat het symbolisch de overwinning moet zijn omdat de tsunami veel slachtoffers onder de Islam heeft getroffen en dat op 2e kerstdag. Zo gaat ook het verhaal hier in Ambon dat de Christenen kerst wilden vieren maar dat niet mochten en dat dan maar hoog in de bergen gingen doen, en dat is hun redding geweest. Toeval? zeg dat maar tegen de mensen hier, hoe kan een 2 jarig christenkind het 3 dagen alleen redden op het dak van een huis. Waarom alleen Atjeh getroffen en niet de rest van de Molukken? Niet zeggen dat de breuk daar loopt, want een week ervoor was er nl. al een beving met een golfslag bij Saparua, honderden vissen werden het land op 'geslagen' en niemand gewond en de mensen konden de vis zo oprapen.
Ja was mij ook niet bekend totdat oom Jacob dat ons vertelde. Er waren ook veel Ambonezen onder de militairen in Atjeh maar hun redding was weer dat zij wel snel in een palmboom konden klimmen en de rest niet. Het is allemaal wel heel toevallig maar als je van de mensen hier hoort is het toch net iets anders.

Nou tot zover maar weer en geef het door want het blijft leuk om jullie reacties te lezen en dan helemaal als er weer nieuwe mensen bij zijn gekomen. Op de anderen kun je ok reageren want ik print alles uit zodat zij ook alles kunnen lezen.

Amatoooooooooo